Verslag Omloop van het Oosten: In de fanatieke rallymodus! | DHRC

Vers terug van de Kerstvakantie besloten Chantal en ik om mee te doen met de eerste rally van 2015. Hier en daar hebben we samen weleens een rit gereden, maar het was alweer even geleden dat we in de fanatieke rallymodus stonden. Bovendien zou dit voor ons, naast enkele oefen- en benefietritten, de eerste echte dagrally worden. We besloten in te schrijven in de Toerklasse, mede omdat we dan dichtbij goede vrienden zouden rijden die voor het eerst samen meededen.

De weersvoorspelling was matig tot slecht. Op vrijdag voorafgaand aan de rally gaf het KNMI nog code geel en voor zaterdag was er kans op een zuidwesterstorm met windsnelheden tot 9 Beaufort. Om alvast in de stemming te komen reden we de avond voor de rally richting onze vrienden die in het wedstrijdgebied van de OvhO wonen. Ongeveer een half uur voor aankomst hielden de ruitenwissers ermee op, midden in de stromende regen. Na alle contactjes en zekeringen te hebben nagekeken, bleek dat het probleem toch dieper geworteld was en zat er niets anders op dan voorzichtig door te rijden. Nooit geweten hoe handig die blauwe bordjes met witte pijl naar rechts op de middenberm eigenlijk zijn!

Na een vluchtig, maar gezellig ontbijt reden we met de twee Alfa’s “Bertone” via het pompstation naar de start- en finishlocatie het Bonte Paard in Dijkerhoek. Aldaar werden we verwelkomd door mederallyrijders, koffie en een lekker stuk “regionale specialiteit”.

Het programma bestond uit een ochtend- en middagetappe van elk drie-en-een-half uur. Voor de Toerklasse werd de rally verreden via de drie systemen Pijlen (eventueel met barricade) kortste route en punten vrije route, ingetekende lijn met barricades en grensbenadering. De Sportklasse kreeg ook nog een bol-pijlsysteem voorgeschoteld waarbij zowel de leesrichting als de situatieschets gespiegeld waren.

Vol goede moed en met gezonde spanning startten we op het schappelijk tijdstip 9:01 uur. Het eerste bordje werd gevonden op weg naar de voet van pijl 1, die net een hoekje over de kruising maakte en daardoor vanuit noordoostelijke in plaats van noordwestelijke richting moest worden aangereden. Bij de volgende afslag naar links kregen we te maken met de klassieke verwisseling van schalen. Het handige, maar onafgeplakte DHRC-liniaaltje met vier schalen zorgde voor verwarring en na enkele ogenblikken kwamen we erachter dat we te ver waren doorgereden. Het gebruik van een afgeplakt liniaaltje bood uitkomst voor de rest van de dag.

Op weg naar pijl 2 kwamen we geen bordje tegen waar we dat wel verwacht hadden en dus reden we voor de zekerheid de driehoek over een zandweg nog een keer. Voor een tweede keer niets gezien, dus door naar pijl 3. Hier kwamen we een mooi voorbeeld tegen van een weggeveegd stuk weg waarbij het “lezen” van de hoeken cruciaal is. Door iets verder door te rijden en dan scherp links te rijden werden we beloond met de letter G. Iets verderop, bij punt 7, was het opletten omdat de nieuwe situatie niet als zodanig op de kaart was aangegeven. Waar we verwachtten nog een paar honderd meter rechtdoor te rijden, werden we gedwongen om naar links af te buigen en parallel aan de hoofdweg te blijven rijden. De letter M die daarop volgde stond niet binnen 25 meter van punt 7 en was dus fout. 350 meter doorrijden naar het westen en een doodlopende weg inrijden leverde de letter O op.

We gingen lekker en met de regenachtige omstandigheden was het vermakelijk om de achterkant van de auto af en toe een stapje opzij te laten zetten. Ook op enkele blubberige wegen kon menig equipe lekker spelen met de auto. De volgende ingetekende lijn met barricades bevatte leuke grapjes, zoals het niet tegengesteld rijden van de ingetekende lijn en het fietspad dat op de kaart de kortste omrijroute vormde maar dus wel ontweken diende te worden.

Daarna verder met de grensbenadering waarbij op een zeker moment de letter K wel verdacht opzichtig was opgehangen op een weg die het dichtst bij de grens lag. Maar aangezien deze weg geen twee doorgetrokken bermlijnen bevatte, moest toch een weg aan de andere kant van het viaduct genomen worden. Equipes die daarna dachten ineens door te kunnen rijden naar de lunch kwamen bedrogen uit, want er moest maar liefst zeven kilometer omgereden worden om niet over een uitgegumde weg te rijden. Terwijl de bestuurders uit de Sportklasse hun wagenbeheersing tentoon konden spreiden op een behendigheidsproef, mocht de Toerklasse zich al naar de rallykroketten begeven.

Na de goede lunch was het de beurt aan de Toerklasse om zich uit te sloven op de nabijgelegen parkeerplaats. Onze vrienden gingen voor en presteerden het om in één volle drift drie pylonen buitenom te ronden. De regen kwam werkelijk met bakken uit de hemel, maar de lol was des te groter! Onze haperende ruitenwissers en de grotendeels beslagen ruiten zorgden voor extra hilariteit.

Bij de ingetekende lijn met barricades die volgde zagen we de laatste samenkomst van wegen voor de barricade, een klein wit weggetje in de bebouwde kom, over het hoofd. Hierdoor misten we de tweede letter S. Een leuke instinker waar we vol intrapten, was dat twee verschillende kaartfragmenten één geheel vormen. Voor het omrijden bij barricade 4 betekende het dat je onderlangs via het kaartfragment op de volgende pagina moest rijden in plaats van bovenlangs over de huidige kaart. Een laatste mooie kaartmanipulatie was een doorgaande weg die rechtsaf boog, maar niet op de kaart stond. We hadden de rechtdoorgaande zandweg moeten hebben.

Tijdens het laatste stuk van de route moesten we aardig doorrijden om op tijd bij TC 6 (IN) te melden. Degenen die na de sluitstempel dachten gelijk naar de finish te kunnen gaan hadden het mis, want het helemaal uitrijden van pijl 16 bracht ons langs de letter V en nogmaals de sluitstempel. Bij de TC ging de koude versnapering er ondanks de tijd van het jaar goed in. Enkele minuten later konden we op de finishlocatie, onder genot van hap en drank, ervaringen delen met andere equipes en nagenieten van een leuke rally. We hebben lol gehad, weer wat geleerd en een prijs mee naar huis genomen. Voor onze vrienden was deze dag een goede motivatie om vaker te rallyrijden, voor ons is het tijd voor het stapje naar de Sportklasse. Organisatie, bedankt en hopelijk tot volgend jaar!

Thijs Bender