1e Prodriverally 2011

De top-drie in de Sportklasse:
1. Jan en Erwin Berkhof
   Alfa Romeo Giulia Sprint GT 1967
2. Ruud Stroper en Ingeborg Guliker
   Alfa Romeo 1750 GTV uit 1968
3. Herman van Oldenmark en Ton Drost
   Datsun 240Z uit 1971.
De top-drie in de Tourklasse:
1. Reint Jan en Rik van Lochem
   Saab 96V4 uit 1968
2. Hans de Heer en Frank Hut
   Renault R17 Gordini uit 1973
3. Olaf Pothoven en Bob van Goethem
   Volvo 122S.

Bekijk de volledige uitslag (pdf) op onze pagina.
Zie www.prodriverally.nl voor meer informatie.

Winnaars Prodiverally 2011 Sportklasse, Jan en Erwin Berkhof,
Alfa Romeo Giulia Sprint GT 1967
(foto Dick Groen, www.autopics.nl)

Verslag: 1e Prodriverally smaakt naar meer  

Op zaterdag 13 augustus is de eerste Prodriverally verreden. Vader Paul en zoon Mark Maaskant hadden er alles aan gedaan om meteen een evenement te organiseren dat staat. Afgezien van wat schoonheidsfoutjes is hen dat ook gelukt. De organisatie had DHRC-ritmeester Jacques Limpens bereid gevonden het kaartleesgedeelte uit te zetten, terwijl Prodriveinstructeur Michael Koel verantwoordelijk was voor de zes klassementsproeven op het Politiecircuit en het RDW-testterrein in Lelystad. Met deze mix van kaartlezen en rijvaardigheid werden navigator en bestuurder beiden stevig uitgedaagd.
Het was jammer dat het aantal deelnemers achter bleef bij de verwachtingen. Wellicht waren de gekozen datum aan het eind van de vakantieperiode en het aanvankelijk relatief hoge inschrijfgeld debet aan de bescheiden omvang van het startveld. Uit de positieve reacties van de deelnemers blijkt dat dit evenement meer aandacht verdient van rallyminnend Nederland.

De start vond plaats in Garderen op de Veluwe. De route voerde vervolgens over prachtige rallyweggetjes langs Putten en Nijkerk over het Veluwemeer naar de Flevopolder. Het tempo zat er flink in, er moest zeker goed worden doorgereden om het beoogde tijdschema te halen, volgens een enkele deelnemer zelfs té hard.
Direct na de oversteek stond de eerste tijdcontrole. Een aantal deelnemers werd op een dijkje boven Nijkerk opgehouden door een bijeenkomst van historische automobielen, en dan bedoelen we écht historisch, uit de beginjaren van de twintigste eeuw. Een – op zich prachtige – Greyhoundbus uit de jaren veertig stond midden op een smal weggetje geparkeerd. Tot overmaat van ramp stond daarna de brug over het randmeer open. Deze onvoorziene barricades waren voor de organisatie redenen de eerste tijdcontrole te neutraliseren.
Eenmaal in de Flevopolder had de uitzetter voor de deelnemers een regelmatigheidsproef in petto op het bedrijventerrein Trekkersveld bij Zeewolde. Die RP was gebaseerd op het systeem bol-pijl zonder afstanden en voor de Sportklasse ook nog eens met wisselende snelheden. Was het voorafgaande kaartleesgedeelte voor de meeste meer ervaren deelnemers redelijk te doen (een aantal van hen reed zonder fouten), de RP was door deze dubbele moeilijkheid toch een flinke uitdaging. Op zich was de route wel goed te vinden. Maar deze ook nog eens exact op tijd te rijden vroeg het uiterste van veel equipes. Hier onderscheidden zich de ervaren equipes van de minder ervaren deelnemers.

Na de regelmatigheidsproef voerde de route zonder problemen door de polder naar de klassementsproeven op de circuits. Die waren toch een hoogtepunt van de rally en veel deelnemers hadden speciaal vanwege dit onderdeel ingeschreven. Allen genoten met volle teugen en de (talrijke) officials vertelden dat de deelnemers stuk voor stuk met een grijns van oor tot oor aan start en finish van de proeven verschenen, ook al haalde geen van allen de door Michael Koel (optimistisch) gezette streeftijd. Maar ja, die had de tests proefgereden met een moderne Golf GTI én hij kende het parcours als zijn broekzak. Het Politiecircuit werd door zijn lengte en hoogteverschillen door alle deelnemers als het leukste ervaren. Op het RDW-terrein waren onderdelen van het parcours spiegelglad. Dat zorgde voor de nodige (veilige) glijpartijen en daarmee vaak voor het maximaal aantal strafpunten.
De klassementsproeven duurden langer dan de organisatie had gepland, waardoor de lunch in restaurant Flantuas, boven de vliegschool van Martinair en met uitzicht op het vliegveld van Lelystad, voor de meeste deelnemers te kort was. Het was beter geweest de middagetappe een kwartier of half uur later te laten starten.

Na de lunch voerde een relatief lange en oninteressante weg naar Elburg. Daarna bleek de route voor de deelnemers moeilijker dan in de ochtend. Hier vielen de nodige strafpunten. Zelfs de toppers uit de Sportklasse lieten hier één of meer controles liggen. De rondweg rond Elburg stond niet op het gebruikte kaartfragment en de gewijzigde wegsituaties leverden in de Sportklasse de nodige problemen op. Daarna volgde een route langs het Veluwemeer naar Harderwijk volgens het systeem grensbenadering, waarbij het Veluwemeer als grens diende. De uitzetter had hier ook nog een tweede regelmatigheidsetappe ingelast, waarbij de Sportklasse onder andere over het ongetwijfeld slechtst berijdbare weggetje van de rally moest rijden. Enige medelijden dat de uitzetter hier met de Sportklassers had was dat hij de snelheid voor de regelmatigheidsproef op dit weggetje had verminderd tot iets meer dan twintig kilometer per uur. Er bleek een foutje in het routeboek te staan, waardoor de regelmatigheidsproef geneutraliseerd werd.

Bij Harderwijk ging het weer de Flevopolder in, waarbij de Sportklasse via bol-pijl naar de finish reed. Op zich was dit niet moeilijk. Maar door de grote afstanden tussen de opeenvolgende bol-pijlsituaties knaagde twijfel bij de navigatoren of ze het wel goed deden. De Tourklassers reden hier volgens het systeem punten kortste route. De uitzetter had voor hen nog enkele instinkers aan het eind van dit traject ingebakken. Er waren weinig Tourklassers die tot de laatste tijdcontrole helemaal bij de les waren.

Terug op het RDW-terrein volgden weer drie klassementsproeven op de drie verschillende circuits. In principe waren dit dezelfde proeven als die van het begin van de middag, maar twee van de drie proeven moesten nu in tegengestelde richting worden afgelegd. Hoewel de bestuurders wel meer vertrouwd waren met de proeven bleek dit grapje toch voor velen een struikelblok.

Fotograaf Dick Groen (www.autopics.nl) maakte veel prachtige actiefoto’s van de Prodriverally.
Ondanks het matige weer waren vrijwel alle deelnemers, net als de vele officials, enthousiast over de toevoeging van de Prodriverally aan de toch al zo volle historische rallykalender. Als de organisatie rekening houdt met de ervaringen van deze eerste editie en bovendien een geschikter datum weet te vinden dan zal een tweede Prodriverally in 2012 vast heel welkom zijn.

De top-drie in de Sportklasse:
1. Jan en Erwin Berkhof met een Alfa Romeo Giulia Sprint GT uit 1967
2. Ruud Stroper en Ingeborg Guliker met een Alfa Romeo 1750 GTV uit 1968
3. Herman van Oldenmark en Ton Drost met een Datsun 240Z uit 1971.
De top-drie in de Tourklasse:
1. Reint Jan en Rik van Lochem met een Saab 96V4 uit 1968
2. Hans de Heer en Frank Hut met een Renault R17 Gordini uit 1973
3. Olaf Pothoven en Bob van Goethem met een Volvo 122S.

Bekijk de volledige uitslag (pdf) op onze pagina.
Zie www.prodriverally.nl voor meer informatie.

Foto: Winnaars van de Prodiverally 2011 in de Sportklasse, Jan en Erwin Berkhof, Alfa Romeo Giulia Sprint GT 1967
(foto Dick Groen, www.autopics.nl)