Verslag KLIP IV: Een mooie dag! | DHRC

De vierde en laatste KLIP van 2014 is zondag 2 november verreden in de landelijke omgeving ten noorden van Eindhoven. Net als de andere KLIP’s dit jaar stond de rit in het teken van een bekende rally. Waar eerder de ROZ en de ABC de signatuur bepaalden, was dit keer de SLS aan de beurt. Omdat het vooruitzicht dicht bij huis een rit uitgezet door Bart den Hartog en Peter Rovers te kunnen rijden ons wel aanstond, besloten we mee te doen.

Onder een stralende zon werden we ontvangen bij Classic Park in Boxtel. Binnen stond een groot aantal schitterende auto’s. Sommigen keken daar even rond, maar het terras was duidelijk favoriet. Alle 75 startplekken waren vergeven, dus het was gezellig druk. Peter lichtte tijdens de briefing de stijl van uitzetten toe. Een grote verscheidenheid aan kaarten, verschillende systemen en altijd opletten. Precies wat we gewend zijn van de ‘grote’ SLS dus. Dat beloofde veel goeds!

Het switchen van systemen blijkt lastig, door het gebrek aan tijd bij de TC’s heb ik niet alles ingetekend. Bijna mis ik hierdoor een een-na-kortste route (punt 20), maar gelukkig zien we equipe de Rooij uit een zijweg komen. Ik denk: “huh, waarom zou je daar vandaan komen? Oh, stom, een-na-kortste-route..”. Ik had de controle al opgeschreven, maar voor de zekerheid toch maar even terug. De een-na-kortste route blijkt afgepijld omdat hij niet te rijden is, dus die controle is gewoon goed! Wel snel achter de dwangpijl de een-na-kortste route en bijbehorende stempel ophalen en zo komen we goed weg.

De bossen en de eindeloze populierenlanen maken het een mooie omgeving om te rijden. De wegen zijn bochtig, de rietgedekte boerderijen talrijk en de hoeveelheid fietsers valt door de toch wel pittige wind gelukkig mee.

De bordjes die we wel missen waren twee oudeweg-situaties. Dat zijn de ‘leukste’ om te missen, je merkt er namelijk niets van. Ik dacht bij de finish echt dat we foutloos waren, maar ze foppen je toch altijd ergens. Een hele mooie oudeweg-situatie bij Oirschot reden we dan weer in één keer goed, doordat we daar twee jaar geleden met de SLS tien minuten gezocht hebben. De lokale bekendheid kwam dus toch nog van pas! Zo zie je maar weer, altijd terugkijken wat je fout hebt gedaan, je weet nooit wanneer je er wat aan hebt.

Een van de moeilijkere stukken zit in de regularity. Ik had al gezien dat het nummer van de pijl strak tegen de pijl aanstond (verdacht!) en als we ter plaatse komen komt de een minuut voor ons gestarte equipe van der Werf ons tegemoet. Gelukje. Dat is de bevestiging die we nodig hebben en we sturen direct de rechtdoorgaande grasweg in. Aan het eind worden we beloond met de X, maar weer op het asfalt aangekomen, zien we ook veel equipes zoeken. Even twijfel ik en ik kijk snel op de kaart. Het is dan altijd lastig om tegen mijn vader te zeggen: “gewoon doorrijden, we zitten goed!”, maar ik doe het toch. We liggen door dit alles iets achter maar de GTC is nog ver genoeg en zo rijden we uiteindelijk weer precies op schema. Hier winnen we de KLIP, want met nul seconden op de GTC zijn we net wat beter dan van Beukering/de Wolf, die met zes seconden (en ook twee bordjes) tweede worden. Fotofinish dus. In de Tourklasse zijn het de reeds bekende vaders die (voor het eerst) zoon dan wel dochter hebben meegenomen en zo de prijzen komen ophalen. Nieuwe veelbelovende navigatoren, die zijn altijd welkom!

Het was een spannende dag, waarbij je constant scherp moest zijn en af en toe geluk moest hebben. De uitleg die direct beschikbaar is en de toelichting door de uitzetter maken van de KLIP echt een uitstekende mogelijkheid om beter te worden in rallyrijden, zowel voor de beginners en bij deze editie ook net zo goed voor de gevorderden. Een mooie dag!

Arjan van der Palen