Verslag Omloop van het Oosten | DHRC

De rally’s die wij rijden hebben een vast patroon. Eigenlijk is het eenvoudig: als een rally bevalt, dan kijken rijder en navi elkaar aan en zeggen: volgend jaar weer? Een traditie is zo geboren.

En zo ontstaat er eigenlijk een agenda met een vast patroon. En “DE OMLOOP” hoort daar al sinds 2011 bij.

Waar we in de zomer verplicht meer dan een maand stil moeten zitten duurt de verplichte winterstop gelukkig maar kort. De oliebollen worden nog herkauwd, iedereen ‘gelukkig nieuwjaar’ wensen is nog toegestaan en de oudjes mogen weer van stal!

Wat ooit begon als een soort ‘shake-down’ voor de Wintertrial is de Omloop inmiddels een traditie. De Wintertrial rijden we al lang niet meer maar de Omloop is gebleven.

Niet in de laatste plaats door het simpele doch ijzeren concept: mooie gastvrijheid en een machtige rit. Voor de gastvrijheid tekent Ronald (Jans) en de rit is voor rekening van clubkampioen Rutger (Kwant). Een combinatie die werkt.

Geheide ingrediënten

Rutger staat garant voor kaartlezen op niveau. Op je qui-vive blijven van begin tot einde, want Rutger gunt je maximaal de eerste 50 meter wat rust, het is altijd direct opletten.

Dit jaar kreeg ik al een kleine hint van Rutger. “Hé Smitje, maak jouw borst maar nat voor zaterdag, lekker veel 1:100.000!”. En uit ervaring weten we dat 1:100.000 een andere manier van navigeren eist. Wat er op de kaart staat en wat er gereden wordt klopt niet altijd. Toch is niet iedere afwijking een reden om een stukje op te halen of om om te rijden. Je moet wat ‘groter’ denken.

Tijdens de uitreiking liet Rutger al weten dat hij dit jaar de lat een stuk hoger had gelegd. ‘Pijn lijden’ dit jaar. En waarom niet? Een rally, waarbij de top op ‘0’ rijdt vind ik eigenlijk helemaal niets. De discussies over ‘te moeilijk’ snap ik eigenlijk nooit. We krijgen toch allemaal dezelfde opgaven?

Dit jaar was echtpaar Zuiderwijk/Donders weer de sterkste. Stuivertje wisselen met de winnaars van vorig jaar Van Leuveren/Jongman. Jaap (Jongman) maakte iets minder fouten dan Jürgen (Donders) maar deed er te lang over.

Traditiegetrouw starten we direct na de start met een regularity. Lekker inkomen heet dat. Een zelfstart na 5 minuten. Dat betekent eigenlijk dat er geen tijd te verliezen is. Niks rustig de kaart intekenen maar zorgen dat je snel het zelfstartpunt vindt. Van belang is dan een goede exit vanaf de startlocatie. Dat blijft lastig.

De regularity zelf leek niet zo ingewikkeld. Bol-pijl zonder afstand maar ook daar is inmiddels geleerd dat het goed opletten blijft…. Vooral het einde van de opdracht was – met gevoel voor understatement – interessant….

En dan echt onderweg

Rond Lieren, ten Zuiden van Apeldoorn is het lekker rallyrijden. We waren al eens eerder in dit gebied gestart maar reken maar dat Rutger niet voor herhalingen zorgt.

Na de regularity was er direct al een weg verlegd. Dus in het moment dat je even stoom afblaast – bij een regularity is de spanningsboog altijd hoger – ‘pakt’ de uitzetter je.

En als de uitzetter aan de slag gaat met ‘vrije punten’ kan je er vergif op innemen dat de kaart niet klopt. Een mooi voorbeeld was bij Cortenoever waar de wegen verlegd en veranderd waren. Zoek de verschillen en de punten! En – uiteraard – hier en daar een foute controle.

Uiteindelijk hebben we 6 kaarten verorberd. Drie 1:50.000 en drie 1:100.000. Een mooie balans al blijft de 1:100.000 wennen.

Met een grote cirkel richting Hengelo-Doetinchem-Doesburg weer naar Lieren, alwaar een goed buffet en een gezellige borrel op ons wachtten.

Omloop van het Oosten 2019: JAWEL wij zijn er weer bij!!!

Peter Jan Smit

foto: Peter Fischer